Day 7 ทดลองสร้างอุปกรณ์

เนื่องจากวันนี้ฝนตก พวกเราจึงพักผ่อนและทำงานอยู่ในถ้ำ

ก๊อก-ก๊อก เสียงดังก้องไปทั่ว ผมกำลังนั่งทุบหินและบดหินที่มีรูปร่างคล้ายๆหิน Obsidian(หินภูเขาไฟ) ผมเจอมันเมื่อวานริมแม่น้ำ คงคิดว่าผมกำลังทำมีดไว้ไปสู้ล่ะสิ.... ไม่หรอก ผมแค่จะเอาไว้ถลกหนังสัตว์มาทำเป็นเสื้อแค่นั้นเองและขนกระต่ายมันก็เหนียวมากๆแค่เขาของมันคงไม่พอที่จะเฉือนขนมันออก

เป็นเพราะผมทำเสียงฟังดูน่ารำคาญ พวกก๊อบลินคนอื่นๆดูเหมือนจะสนใจสิ่งที่ผมทำและเดินเข้ามามอง แต่ผมก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่หรอก ผมทำงานไปได้ซักพักพวกเขาก็กระจายตัวออกไปนั่งที่ตัวเองเหมือนเดิม (ก็ยังดีนะที่มายืนดูกัน)
และดูเหมือนผู้เฒ่าก๊อบลินจะส่งรอยยิ้มมาทางผมด้วย ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน

ดีล่ะ ! ผมทำมีเสร็จไปตั้ง 3 เล่มทั้งๆที่เพิ่งจะเที่ยงกว่าพอคิดดูผมก็เก่งเหมือนกันแฮะ แต่ตอนนี้มือทั้งสองของผมมันปวดไปหมดแล้ว ผมพอแค่นี้ดีกว่า การนั่งทำมีดพวกนี้มันก็แค่การใช้เวลาว่างของผม แต่มี 2 คนที่ดูไม่เบื่อเวลาผมนั่งทำ
ก็คือ ก๊อบมิจัง และ ก๊อบคิจิ เอาล่ะ ต่อไปคงต้องไม่ใช่แค่ 2 คนนี้ แต่ผมควรจะเรียกก๊อบลินทั้งหมดมาประชุมกันซะหน่อยแล้ว เกี่ยวกับวิธีการเอาตัวรอดและการหาอาหาร

ก๊อบมิจัง ดูเหมือนจะฉลาดกว่า ก๊อบคิจิ อยู่บ้างที่ออกความคิดเห็นต่างๆมากๆมายขณะที่ก๊อบคิจิเอาแต่นั่งพยักหน้าอย่างเดียวทำไงได้ก็เขาค่อนข้างที่จะฉลาดน้อย พวกเรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆจนคนอื่นรอบข้างเริ่มสนใจที่จะเข้ามาฟังด้วย
รวมทั้ง[ปู่ก๊อบลิน Gobu-jii]เขาเป็นเหมือนหัวหน้าหมู่บ้าน คอยแนะนำสิ่งต่างๆให้พวกเรา รวมถึงตั้งชื่อให้ผมด้วย

ต้องพักเรื่องประชุมไว้ก่อนเพราะปู่ก๊อบลินต้องการจะบอกเรื่องต่างๆให้พวกเราฟัง ปู่ก๊อบลินมีอายุยืนยาวมาขนาดนี้น่าจะต้องมีประสบการณ์มากมาพอสมควร ผมจึงไม่อยากจะพลาดที่จะฟัง แต่ถึงจะเรียกว่าปู่ แต่อายุของเขาก็เพิ่งแค่ 20 กว่าๆ ก็ร่างกายพวกก๊อบลินไม่ได้ถูกออกแบบมาให้มีชีวิตยืนยาวเท่าไหร่ ฮ่า ฮ่า

ผมดึงตัวเองกลับเข้ามานั่งฟังต่อ ปู่ก๊อบลิน บอกพวกเราหลายอย่างทั้งกฏเกณฑ์ของโลกใบนี้ รวมถึง Level up , Rank up
อย่างแรกเลยต้องคุยกับก๊อบลินที่อาศัยอยู่ในถ้ำนี้  จะเห็นได้ว่าพวกก๊อบลินหนุ่มที่มีทักษะสูงและเอาตัวรอดได้จะออกจากถ้ำไป งานหลักๆพวกนี้ก็คงจะเป็นการปล้นสะดม เพราะงั้นทักษะและเทคนิคจึงเป็นสิ่งสำคัญในการเอาชีวิตรอด

จะอ่อนแอตายไปหรือจะเข้มแข็งเพื่อเอาชีวิตรอด... ผมเข้าใจความหมายนี้อย่างถ่องแท้เลย

แต่ดูเหมือนเร็วๆนี้เริ่มจะมีพวกก๊อบลินจับคู่กันออกไปล่า ฮอร์น แร้บบิท แล้วนะ ตัวเลขการตายก็ลดลงกว่าแต่ก่อน(แอบดีใจเบาๆ)
ในขณะที่ผมนั่งฟัง ผมเริ่มเห็นผ้าเตี่ยวของ ปู่ก๊อบลิน ตั้งชูชันขึ้นมา อาาห์ ผมคิดว่าปู่เองก็ต้องพยายามมากเหมือนกันเพื่อลูกหลานของพวกเราสินะ

หลังจากการสนทนาของพวกเราจบลงปู่ก๊อบลินทำสีหน้าหื่นๆแล้วเดินลั้ลลาเข้าไปทางด้านในห้องเก็บสมบัติ ผมไม่อยากจะนึกภาพตามเลย แค่คิดก็อยากจะอ้วกแล้ว (- -'') หลังจากนั้นไม่นานนัก ผมก็ได้ยินเสียงพวกผู้หญิงร้องลั่นออกมาจากในนั้น
ดูเหมือนจะไม่ค่อยเป็นธรรมกับพวกเธอเท่าไหร่ ผมก็ได้แต่สวดภาวนาให้พวกเธอ
ช่างน่าเห็นใจแต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้เลย.....




แปลโดย : Shiba Inu