Day 22 ทดลองใช้เวทมนตร์

วันนี้ผมจัดการอบรมสั่งสอนพวกก๊อบลินที่เริ่มเหลิง คิดว่าเก่งแล้วไม่จำเป็นต้องฝึกฝนต่อ ผมไม่ถึงกับฆ่าพวกเขาหรอก
แค่คิดว่าการที่พวกเขาอวดดีเกินไปจะทำให้พวกเขาตายซักวันหนึ่ง 
เพราะเหตุผลนี้ผมถึงต้องลงโทษพวกเขาซักหน่อย มันเหมาะสมสำหรับพวกเขาแล้วเพราะความประมาทจะนำไปสู่ความตาย ต่อให้พวกเขาขัดขืนผม มันก็ไม่เป็นปัญหาผมเอาชนะพวกเขาได้สบายๆอยู่แล้ว


วันนี้พวกเราทั้ง 4 ก็ไปออกล่าอีกเช่นเคย ในขณะที่ผมกำลังค้นหาพวกโคโบลด์เพื่อเรียนความสามารถใหม่ๆจากพวกมัน ผมก็ได้เจอกลุ่มโคโบลด์ 6 ตัว เป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดที่พวกเราเคยเจอมา
แต่ตอนนี้มันก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไร แม้ว่าพวกมันจะมีจำนวนเยอะกว่า แต่ความสามารถและอุปกรณ์ของพวกเราเหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด
ผมให้ก๊อบมิจังเตรียมพร้อมที่จะโจมตีด้วยหน้าไม้และธนูสั้นโดยมุ่งเป้าไปที่หนึ่งในพวกมัน แต่แล้วก็มีบางอย่างปรากฏตัวออกมาด้านหลังโขดหิน

เทียบกับโคโบลด์ตัวอื่น สัดส่วนของมันมีขนาดเล็กกว่า บนหัวสวมด้วยกระโหลกของม้าสามเขาและถือไม้คทาไว้ที่มือเดินเข้ามารวมกลุ่มแล้วบ่นพึมพำบางอย่าง จากที่เห็นผมคิดว่าเจ้านี่คือ โคโบลด์นักเวทย์

ผมรู้มาจากปู่ก๊อบลินว่า พวกก๊อบลินและออร์คหรือมอนสเตอร์อื่นๆที่ระดับต่ำกว่าโดยทั่วไปจะไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้ เช่นเดียวกับโคโบลด์ปกติแต่ก็มีข้อยกเว้นอยู่บ้าง
ตอนนี้ผมยังไม่รู้วิธีจัดการกับพวกมัน แถมเวทมนตร์ของผมก็ยังใช้ไม่เป็นด้วย เพราะงั้นมันจึงเป็นเรื่องยากที่จะจัดการนักเวทย์พร้อมกับผู้ติดตามอีก 6 คน

แต่ว่าตอนนี้มันเป็นโอกาสที่ดี !
ถ้าหากผมรอดูมันใช้เวทมนตร์ ผมอาจจะคิดวิธีใช้เวทมนตร์ออกก็ได้ ภารกิจนี้ค่อนข้างลำบาก ผมจะได้เห็นการใช้เวทมนตร์เป็นครั้งแรกแล้ว
เหยื่อรายแรกของพวกมันก็คือ สไลม์สีเขียว ที่การโจมตีทางกายภาพทำอะไรมันไม่ได้ ทันใดนั้นร่างกายที่เป็นเมือกของมันก็สลายไปด้วยเปลวไฟ เหลือไว้เพียงแกนกลาง ตอนนี้ผมเข้าใจหลักการใช้เวทมนตร์อย่างถ่องแท้แล้ว ถ้าหากกลับไปที่ถ้ำแล้วฝึกซักนิดผมคิดว่ามันคงไม่มีปัญหา

ผมจึงตัดสินใจเล่นงานพวกมันทีเผลอ เป็นการกระทำที่น่ารังเกียจนิดๆ แต่โลกมันก็เป็นแบบนี้แหละนะ ฮ่าๆ

โคโบลด์นักเวทย์ตายทันทีจากลูกธนูพิษที่ก๊อบมิจังยิงจนทะลุด้านหลังของกระโหลก ส่วนที่เหลือถูกฆ่าอย่างเงียบๆโดยผมและก๊อบคิจิ
ด้วยความช่วยเหลือของก๊อบมิจังก้อนหินที่เคลือบไปด้วยพิษถูกยิงกระหน่ำออกมา ถึงพวกมันจะแข็งแกร่งขนาดไหนแต่ก็ไม่มีปัญหา ถ้าหากพวกมันไม่มีโอกาสได้โชว์มันออกมา

เราปล้นอุปกรณ์ของพวกโคโบลด์และใส่ไว้ในกระเป๋าที่ก๊อบเอะจังสะพายมา ส่วนผมเก็บคทาของโคโบลด์นักเวทย์ไว้ตรวจสอบนิดหน่อย ยิ่งไปกว่านั้นพวกเราได้ [Water Spirit Stones] มาถึง 8 ก้อน
(เป็นหินที่แปลกมากเมื่อกำไว้แน่นๆมันจะคายน้ำออกมา)
[Thunder Spirit Stones] 6 ก้อน (หินนี้จะปล่อยไฟฟ้าช็อตที่แรงพอตัว)
และ [Fire Spirit Stones] 10 ก้อน แบบเดียวกับที่ผมกินก่อนหน้านี้นั่นแหละ
ผมแยกทั้งหมดออกเป็นกองเล็กๆ 3 กอง ผมเลือกโคโบลด์นักเวทย์และหัวใจอีก 6 ดวง ส่วนตัวที่เหลือผมให้คนอื่นๆกินโดยแบ่งคนละ 2 ตัว 
แถมบังเอิญผมยังได้กินแกนกลางของสไลม์ด้วย (คุ้มจริงๆงานนี้)

ความสามารถ: [Physical Damage Reduction ต้านทานความเสียหายกายภาพ] เรียนรู้แล้ว

ความสามารถ: [Internal Mana Control ควบคุมมานาในร่างกาย] เรียนรู้แล้ว

ความสามารถ: [Magician's Knowledge ภูมิปัญญานักเวทย์] เรียนรู้แล้ว

ความสามารถ: [Intimidating Roar เสียงคำรามขู่ขวัญ] เรียนรู้แล้ว

ดูเหมือนว่าพวกสไลม์ไม่ได้มีการป้องกันความเสียหายกายภาพทั้งหมด แต่เพียงแค่เป็นการลดความเสียหายลงซะมากกว่า ตอนนี้ผมรู้วิธีจัดการกับเพื่อนสีเขียวของเราแล้ว ครั้งหน้าที่เจอกันผมจะจัดการ
เผามันด้วย [Pyrokinesis] ให้แห้งไปเลย

จากนั้นผมก็กินคทาของโคโบลด์นักเวทย์และหินวิญญาณทั้ง 3 ชนิด

ความสามารถ: [Hydro Hand ควบคุมน้ำ] เรียนรู้แล้ว

ความสามารถ: [Aqua Tolerance ต้านทานธาตุน้ำ] เรียนรู้แล้ว

ความสามารถ: [Electromaster ควบคุมสายฟ้า] เรียนรู้แล้ว

ความสามารถ: [Lightning Tolerance ต้านทานธาตุสายฟ้า] เรียนรู้แล้ว

ความสามารถ: [Flame Tolerance ต้านทานธาตุไฟ] เรียนรู้แล้ว

ความสามารถ: [Mana Operation มานาโอเปอเรชั่น] เรียนรู้แล้ว

เยี่ยม สิ่งพวกนี้จำเป็นต่อการใช้เวทมนตร์ของผม
หลังจากนั้นในระหว่างที่เดินทางกลับพวกเราก็ล่า แรคคูนเกราะ งูไนท์ไวเปอร์ ไปตลอดทางโดยให้ก๊อบเอะจังเป็นคนจัดการเพื่อได้รับค่าประสบการณ์

ความสามารถ: [Endure ทนทาน] เรียนรู้แล้ว

ความสามารถ: [Evil Eye Tolerance ต้านทานตาปีศาจ] เรียนรู้แล้ว

เท่านี้ผมก็ได้ความสามารถทั้งหมดของ  แรคคูนเกราะ และ งูไนท์ไวเปอร์ หลังจากนั้น ตอนกลางคืนผมก็ฝึกฝนกับตัวเอง มันเป็นเรื่องยากมากในตอนแรก แต่หลังจากนั้น 1 ชั่วโมงผมก็คิดออก แม้จะต้องเสียเวลาไปซักเล็กน้อยแต่ก็ไม่มีปัญหา

ทันใดนั้นเจ้าสไลม์สีเขียวมันโผล่ออกมาเพื่อจะโจมตีผมยามค่ำคืน มันเป็นเป้าหมายที่ดีในการฝึกของผม ผมตัดสินใจปล่อยมันไปซักพัก แล้วสร้างหอกเวทย์ขึ้นมาจากนั้นก็ยิงไปที่เพื่อนสีเขียวของเรา สิ่งนั้นฆ่าสไลม์ตายในการโจมตีเพียงครั้งเดียว ช่างเป็นพลังที่น่ากลัวจริงๆ

ผมเก็บแกนกลางที่เหลือของมันขึ้นมากิน 

ความสามารถ: [Self-Body Fluid Property Manipulation การจัดการของเหลวในร่างกาย] เรียนรู้แล้ว

และผมก็ได้รับความสามารถนี้มา ใช่แล้ว! ตอนนี้ผมสามารถควบคุมพวกเหงื่อให้กลายเป็นกรดได้ด้วย ผมรู้สึกพอใจกับความสามารถนี้และคิดว่ามันจะต้องมีประโยชน์แน่นอน

แต่ที่แปลกก็คือเสื้อผ้าของผมกลับไม่โดนกัดกร่อนในขณะที่ผมใช้มันด้วยสิ เออโลกนี้มันก็ลึกลับดีนะ...




แปลโดย : Shiba Inu